Rappers uit Myanmar weten dat ze op hun woorden moeten letten

FYI.

This story is over 5 years old.

Foto

Rappers uit Myanmar weten dat ze op hun woorden moeten letten

Fotograaf Jeroen de Bakker legde de effecten van 60 jaar dictatuur in Myanmar vast. Zo is de tweede generatie rappers in het land volledig apolitiek – om niet zoals hun voorgangers in de gevangenis te belanden.

De tweede generatie rappers in Myanmar heeft geen zin om in deze brute Aziatische dictatuur in de bajes te belanden. Daarom houden ze zich, in tegenstelling tot hun voorgangers vijftien jaar geleden, ver van politiek.

“Ik ben een rapper,” zegt J-Me. “Politiek maakt me niets uit.” De  28-jarige uit Yangon, de grootste stad van Myanmar, wil “gewoon goede nummers” maken. Bovendien kun je onder dit regime maar beter op je woorden letten. Dat weet ook Zayar Thaw, de immens populaire voorman van Acid, de eerste hiphopcrew van het land. In 2008 werd Thaw opgepakt en veroordeeld tot zes jaar gevangenisstraf omdat hij betrokken zou zijn bij de pro-democratiebeweging Generation Wave. Zijn teksten zaten vol dunnetjes verborgen kritiek op het regime. In 2011 kwam Thaw samen met honderden andere dissidenten vervroegd vrij als onderdeel van een poging van het regime om de buitenwereld te laten zien dat het een transformatie doormaakt in de richting van een democratie.

Advertentie

Ondanks die vermeende transformatie weet nog altijd niemand in Myanmar wat je nu eigenlijk wel en niet mag zeggen, denken of doen. De huidige generatie rappers neemt daarom het zekere voor het onzekere. De 28-jarige Ye' Yint, lid van de populaire band One Way en medeoprichter van hiphopcrew G-Family, wil vooral een uniek Myanmarees geluid ontwikkelen. “Daarvoor hebben we nog veel werk te doen.” Met politiek wil ook hij niks te maken hebben. Wel hoopt hij dat zijn muziek bijdraagt aan de ontwikkeling van de muziekscene in Myanmar. Wat hem betreft kan blowen daar best bij helpen. Zijn band One Way maakte een nummer over de liefde voor marihuana, getiteld Marie-Ana, alsof het om een mooi meisje gaat. “Anders krijgen we het niet door de censuurcommissie die bepaalt of een nummer op de radio mag komen,” legt Ye’ Yint uit. “Zo wel.”

De Nederlandse documentairefotograaf Jeroen de Bakker documenteert wat zestig jaar dictatuur met Myanmar en zijn bevolking heeft gedaan. Meer van dat project is te zien op de website van The Myanmar Project en op vrijdag 12 september vertelt hij op de Nacht van de Dictatuur in Den Haag over zijn werk.