Prachtportretten van moderne Māori

Op de website van fotograaf Chev Hassett uit Wellington (in Nieuw-Zeeland) staat een foto van een brief die zijn vader hem heeft gestuurd vanuit de Rimutakagevangenis. De handgeschreven brief is hartverscheurend. "Sorry dat ik er niet voor je ben," schrijft hij. "Sorry dat ik een slechte vader ben, zoon!" Niet lang na zijn vrijlating kwam de vader van Chev om bij motorongeluk.

Ko Tooku taumata tonu, ko Hawaiki, het persoonlijke en krachtige fotografieproject van Chev, kwam voort uit deze tragedie. Hij is opgegroeid met een Pākeha moeder en een Māori (Ngāti Porou) vader, en dit project is een manier om zijn Māori kant te leren kennen, aldus Chev. "Hawaiki is volgens de verhalen de plek waar sommige Māori vandaan komen en waar we allemaal heengaan als we doodgaan, het is onze hemel," zegt Chev. "Het gaat erom dat ik mezelf probeer te vinden, mijn vredige plek, en me op een meer formele manier kan bezighouden met mijn cultuur."

Ik sprak Chev over zijn foto's en de Māori die hij portretteerde.

VICE: Hoi, Chev. Laten we even door de foto's lopen. Het project was een boek, toch?
Chev Hassett: Ja. Mijn boek heeft drie lagen. Er is Te Kore, het koninkrijk van niks, Te Pō is de duisternis of de leegte, en daarna komt Te Ao, wat de wereld van het licht betekent. Dat is hoe de wereld is gemaakt voor de Māori, en dat is ook hoe mijn kunst is gemaakt.

Het boek begint met een tekst in Māori, "vanuit de duisternis, is het licht geboren" en daarna komt er een gedicht over mijn iwi [stam] in het bijzonder. Daarin gaat het over hoe ik in deze wereld ben gekomen en hoe de wereld tot stand kwam. Mijn opa heeft ook zoiets geschreven en is een boek voor onze marae [een heilige of gemeenschappelijke plek], dus dat heeft mij geïnspireerd om mijn eigen boek te schrijven.

Wat is het verhaal achter de waka [een traditionele kano]?
Het moet de waka van de mythische Māui voorstellen; de waka waar hij op stond toen hij met zijn broers Nieuw-Zeeland uit de zee viste. Op de foto wijst de waka richting een berg: dat is waar hij aankwam en later ook onze stam. Die berg heet Hikurangi. De foto laat de waka, mijn berg en mijn rivier zien, dus je ziet de belangrijkste elementen van mijn iwi op die foto.

Wie zijn de mensen op de foto's?
Het is allemaal familie. De foto's zijn gerangschikt zoals een pepeha - de manier waarop je jezelf voorstelt in Māori. De man in het begin is mijn opa, de volgende is mijn oma, daarna komt mijn marae en zo gaat het verder.

Er zit wel een spiritueel element in de foto's.
In kunst van Māori wordt alles gedaan met een reden. Het wordt gemaakt op een bepaalde manier en het heeft dus een extra laag, een spirituele laag. Je kunt dat zien wanneer je naar houtsnijwerk kijkt, je hebt dan een gevoel van een ander element. Ik probeer dezelfde protocollen te volgen bij het creëren van mijn foto's. Het is een laag die niet echt bestaat in een andere cultuur; het kan alleen bestaan in mijn cultuur. Ik volg deze regels voordat ik een foto neem.

Wat voor regels?
Ik kan geen foto's maken in de maraes van andere mensen, omdat ik daar niet vandaan kom. Veel van de maraes waar ik heb gefotografeerd, zijn plekken waar je eerst uitgenodigd moet worden. En als ik daar eenmaal ben moet ik er eerst voor zorgen dat iedereen die daar woont het goed vindt en alle geschiedenis over de marae leren.

Als ik dat niet zou doen, zou het te oppervlakkig worden. Ik moet alles over de culturele objecten leren, anders wordt het niet hetzelfde. Dat betekent dat ik voor elke foto heel veel heb moeten leren voordat ik 'm kon maken.

Bekijk meer werk van Chev op zijn website.